Δέσποινα Χρυσάνθου - Εικόνες Card Postal

Νοσταλγικό ταξίδι σε περασμένες δεκαετίες επιχειρεί να μας ταξιδέψει με την πρώτη ατομική της έκθεση η Δέσποινα Χρυσάνθου στην αποκάλυψη.

Ένα παλιομοδίτικο άλμπουμ με μαυρόασπρες φωτογραφίες στο πατρικό αποτέλεσε την σπίθα για έμπνευση των έργων που απασχολούν την ζωγράφο τα δύο τελευταία χρόνια.

Οι φωτογραφίες δεν χρειάζονται πια, έχουν επιτελέσει το έργο τους. Έχουν κεντρίσει την μνήμη, έχουν θυμίσει τις εμπειρίες και τις εντυπώσεις της εποχής εκείνης.

Τα έργα που προκύπτουν από το ερέθισμα αυτό βγαίνουν αβίαστα, αυθόρμητα και αληθινά. Ίσως βαθιά στο υποσυνείδητο υπήρχαν πάντα κρυμμένα αυτά τα βιώματα. Είναι οι υπέροχες Κυριακάτικες και γιορτινές εξορμήσεις, οι εκδρομές στους αγρούς, ‘Ήμασταν πολύ ευχαριστημένοι αν είχαμε μια κουρελλού και ένα απλοϊκό γεύμα στο πλαστικό κουτί’ λέει η ζωγράφος. Είναι οι εθνικές μας επέτειοι με τις παρελάσεις του σχολείου, οι μαθητικές συναθροίσεις στους δρόμους μέχρι να νυχτώσει παίζοντας γερμανικό και βασιλέα. Οι συναντήσεις των γειτόνων στις μπροστινές βεράντες των σπιτιών και τα φαγοπότια των οικογενειών με όλα τα μέλη παρόντα και άλλα τόσα ακόμα.

Τα έργα αυτά είναι καμωμένα σε στυπόχαρτο με μικτές τεχνικές μα κυρίως ακουαρέλα. Είναι έργα αχνά, ρευστά, πολλές φορές επιτηδευμένα κρυμμένα κάτω από διάφανο χαρτί δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο το αίσθημα στο θεατή να ψάξει πιο βαθειά πιο προσεκτικά για να δει τι απεικονίζει πιο μέσα.

Είναι συγκεκριμένοι οι λόγοι που οδηγούν την ζωγράφο στη χρήση της τεχνικής αυτής. Η ‘απόκρυψη’ του έργου με ριζόχαρτο, η χρήση δαντελλών και υφασμάτων εποχής υπό μορφή κολάζ μας μεταφέρουν εύκολα στην ατμόσφαιρα και το κλίμα της εποχής και ταυτόχρονα μας υποδηλώνουν και το τέλος της καλώντας τους περισσότερους από εμάς να ζήσουν ξανά τα χρόνια της αθωότητας της Κύπρου τη δεκαετία 50, 60 και 70.

Έχουν περάσει ανεπίστρεπτι οι στιγμές αυτές και ‘το είδος των ανθρώπων αυτών’. Σήμερα ζούμε την εποχή των ‘ηλεκτρονικών συναντήσεων’ και όχι τις κουβέντες στα στενά της γειτονίας. Μας δημιουργούν τα έργα αυτά, διάφορα ερωτήματα στο μυαλό μας. Άραγε ήταν καλύτερες εποχές εκείνες ή είναι ζήτημα υπέρμετρου ρομαντισμού; Τις απαντήσεις θα τις δώσουν αποκλειστικά οι θεατές.

Έτσι τα αχνά έργα της Δέσποινας με τα υφάσματα και τις δαντέλες από τα παλιά ρούχα της μαμάς αποτελούν το κάθε ένα από αυτά ένα μικρό πολύτιμο ενθύμιο μιας καλής εποχής που μας άφησε. Είναι τα έργα αυτά ντοκουμέντα ως προς τον τρόπο που ζούσαμε τότε, με τα αρχιτεκτονικά σχέδια των σπιτιών, τα πλακάκια της εποχής, οι μόδες τα φορέματα, τα κεντήματα στα τραπεζάκια, οι φλοραλ βελούδινοι καναπέδες των σαλονιών και τόσα άλλα.

Έντονος ρομαντισμός λυρισμός και συναίσθημα νοσταλγίας είναι τα χαρακτηριστικά των έργων αυτών.

Η Δέσποινα Χρυσάνθου δεν είναι καθόλου ξένη με το ζήτημα της τέχνης. Η ίδια ζωγραφίζει από πολύ μικρή ηλικία με πηγαίο ταλέντο, έχει μαθητεύσει πολλά χρόνια στους σημαντικούς δασκάλους της τέχνης. Η τέχνη η ζωγραφική και όλα τα συναφή που σχετίζονται με αυτή είναι κομμάτι της ζωής της εφόσον τα τελευταία 6 χρόνια βρίσκεται στην αποκάλυψη και ζει κάθε λεπτό τον παλμό και το συναίσθημα του καλλιτέχνη και των εκθέσεων.

‘Εικόνες card postal’ λοιπόν με 40 ισομεγέθη έργα την Τρίτη στην αποκάλυψη στις 8 το βράδυ. ‘Εικόνες card postal’ η έκθεση ενός δικού μας ανθρώπου που η αποκάλυψη διάλεξε για να αποχαιρετήσει την σεζόν που πέρασε και ανοίγει καινούργιο παράθυρο τον Σεπτέμβρη.

Σας προσκαλούμε για λεμονάδα σπιτική, κρασί και τυρί σε ένα φιλικό τετ-α-τετ. Η έκθεση θα διαρκέσει από τις 3 Ιουνίου έως και τις 21 του ίδιου μήνα.

Ώρες Λειτουργίας
Καθημερινά: 10:30 - 13:00 & 16:30 - 20:00
Σάββατο: 10:30 - 14:00