Γι αυτό ζηλεύω τα πουλιά

Ο δεινός λυράρης και ανανεωτής της παράδοσης, ο νέος μαζί και πανάρχαιος Ψαραντώνης νιώθει όμορφα και οικεία στην ατμοσφαιρική αυλή του Αρχοντικού Αξιοθέας. Γι’ αυτό και κάθε φορά επιστρέφει με προθυμία στο φανατικό του κοινό για να μοιραστεί απλόχερα μαζί του την ιδιαιτερότητα και τη μοναδικότητά του στην ερμηνεία των τραγουδιών και των μουσικών οργάνων, το πάθος και την εκπληκτική επαφή του με τον κόσμο.

Και εκείνοι που έχουν την ευαισθησία να συλλάβουν και να εκτιμήσουν το σπάνιο ταλέντο του, αναμένουν με προσμονή και ενθουσιασμό την κάθε συνάντηση μαζί του, γιατί κάθε φορά που πιάνει τη λύρα, ο Ψαραντώνης κεντάει και στολίζει τη μουσική του με διαφορετικό τρόπο, γι’ αυτό και κάθε επαφή μαζί του είναι μοναδική και ανεπανάληπτη.
Φέτος λοιπόν, ο Ψαραντώνης έρχεται ξανά στον χώρο που τον αγκάλιασε —εκεί που τα πουλιά κρατούν τον ρυθμό με τον κελαηδισμό τους — για να παρουσιάσει μια περιδιάβαση στο πλούσιο έργο του, με τραγούδια δημοτικά και έντεχνα (αλλά που βρίσκονται σε διαλογική σχέση με την παράδοση), καθώς και ρεμπέτικα και δημοτικά της Κύπρου.
Δίπλα του θα σταθούν και πάλι τα παιδιά του νίκη, Γιώργης και Λάμπης Ξυλούρη που έχουν κατακτήσει τη δική τους κορυφή ως καλλιτέχνες, καθώς και ο εξαίρετος λαουτιέρης Nεκτάριος Κοντογιάννης.

Αντώνης Ξυλούρης – Ψαραντώνης: κρητική λύρα, τραγούδι
Νίκη Ξυλούρη: στάμνα, νταούλι, τραγούδι
Γιώργης Ξυλούρης: λαούτο
Λάμπης Ξυλούρης: ούτι
Νεκτάριος Κοντογιάννης: λαούτο