Mαρία Αριστοτέλους - Collective Drones

Η γκαλερί Penindaplinena παρουσιάζει με χαρά την πρώτη στην Κύπρο ατομική έκθεση της Μαρίας Αριστοτέλους με τίτλο Collective Drones.

"Η πρώτη ατομική έκθεση της Μαρίας Αριστοτέλους στην γκαλερί Penindaplinena, με τίτλο Collective Drones, συγκροτείται ως αντήχηση μιας αισθητικής κίνησης μέσα από μουσικές παρτιτούρες αποδοσμένες σε εκλεπτυσμένα σχέδια, ηχητική διάδραση, μεγάλες εγκαταστάσεις με σχέδιο, επιγραφές και ελαιογραφίες. Με σπουδές στην ηλεκτροακουστική μουσική και στις Καλές Τέχνες, η Μαρία Αριστοτέλους συνεχίζει την έρευνά της στο Institute of Sonology στη Χάγη, σε συνεργασία με το STEIM Amsterdam, όπου μελετά τις σχέσεις ανάμεσα στα αρχέτυπα που, σύμφωνα με τον Καρλ Γιουνγκ, προσδιορίζουν την ανθρώπινη ψυχή, και την ερμηνεία της ηλεκτρονικής μουσικής μέσα από τις νέες εξελίξεις ηλεκτρονικών μουσικών οργάνων.

Η πρόσφατη δουλειά της Μαρίας Αριστοτέλους μετατοπίστηκε από τα μεγάλης κλίμακας ζωγραφικά έργα όπου οι γραμμές από μολύβι και οι επιμήκεις πινελιές γεννούν ακούσιες, προφανώς, κηλίδες προς μια στιλπνή επιλογή από επεξεργασμένες σχεδιαστικές παρτιτούρες οι οποίες φαίνονται και ακούγονται σαν ένα ηλεκτροακουστικό σύνολο. Στην ομαδική έκθεση Slipping Signs, που παρουσιάστηκε στην Penindaplinena τον περασμένο Ιανουάριο, η Μαρία Αριστοτέλους συμμετείχε με διάφορα έργα και συγκεκριμένα με το εντυπωσιακό Countertransference 2, μιας μεγάλης κλίμακας εγκατάσταση που συμπεριλάμβανε 500 περίπου μικρά σχέδια με πινελιές λαδοπαστέλ, και μολύβια παστέλ. Από τότε, εκτός από το να δουλέυει με ελαιογραφία σε καμβά, έχει μετακινηθεί στα σχέδια από λαδοπαστέλ και μελάνι.

Όπως εισηγείται ο τίτλος, Collective Drones, αυτά τα έργα, παλαιότερα και πιο πρόσφατα, εμμένουν σε ένα συντηρούμενο ήχο, μια σχεδόν οξεία επιτάχυνση μιας οπτικοποιημένης μουσικής παρτιτούρας που αποτελείται από σκίτσα με ακουστικούς φθόγγους. Κάθε σχέδιο συμβαίνει στο δικό του χρόνο, σαν ένα ακουστικό περιστατικό. Εντούτοις, τα εκλεπτυσμένα αυτά σχέδια, που το καθένα διακρίνεται επιπλεόν από ένα γράμμα στο τέλος του κοινού τίτλου (Lunar Drones), κλιμακώνονται αφαιρετικά και συναντώνται στις στιγμές των τονικών τους κορυφώσεων με άλλα ξεχωριστά σχέδια, δημιουργώντας ως εγκατάσταση μια κοινή ηχηρότητα. Παρόλο που ο ήχος είναι προφανώς απών από τις εγκαταστάσεις της σειράς Lunar Drones (2012), μια πιο ολοκληρωμένη και εκπληρούσα εμπειρία εισηγείται πως η σύνθεση προσφέρεται για να ερμηνευτεί ή να “συμπληρωθεί” υποκειμενικά από τον/την κάθε επισκέπτη/ρια. Σαν μια επαναληπτική νότα, τα σχέδια της επιβραδύνουν στην πιο ψηλή ένταση της διάδρασης ανάμεσα στο/η θεατή και την ηχοποιό.

Ο τίτλος της έκθεσης αντλεί από τη γιουνγκιανή αίσθηση του συλλογικού ασυνείδητου, κατά την οποία αναδυόμενες εικόνες και φόρμες προσφέρονται “κατ’ επίγνωση”, ενώ τα αρχέτυπα παραμένουν ακούσιες δομές αντιπροσωπεύοντας ένα συγκεκριμένο τύπο αντίληψης και δράσης οι οποίες μπορούν δυνητικά να ενεργοποιηθούν. Όμως, η καλλιτέχνις μάς προσφέρει συλλογικές δονήσεις προσκαλώντας το/τη θεατή να συνεργαστεί με αποσταγμένες μουσικές φόρμες η ενδεχομένως με αυτοσχέδιες σημειώσεις οι οποίες εκχειλίζουν από μια δεξαμενή ήχων όπου, ίσως, κανένας από έμας δεν έχει πια πρόσβαση, αλλά από την οποία μπορούμε να ανα-δημιουργήσουμε νέες και οικείες σειρές και επαναλήψεις."

Μαρία Πετρίδη, Συγγραφέας

Εγκαίνια: 2 Νοεμβρίου 2012, 20:00


Ώρες Λειτουργίας
Τρίτη – Παρασκευή: 11:00 – 13:00 & 16:00 – 20:00
Σάββατο: 15:00 – 20:00.