Miriam McConnon - Παπαγεωργίου

Η Miriam Mc Connon – Παπαγεωργίου επιστρέφει στη Λευκωσία μετά από τρία χρόνια για να παρουσιάσει την νέα της ζωγραφική δουλειά.

Μετά από τη σειρά «σιωπηλή αθωότητα» που εξετέθη στη Αποκάλυψη το 2008 και με βασικό άξονα το λεπτεπίλεπτο θέμα με το φόρεμα της Θείας Κοινωνίας και τις κοινωνικές του προεκτάσεις, η ζωγράφος επανέρχεται με ερέθισμα ξανά θρησκευτικό αποτυπώνοντας και αυτή τη φορά εντυπώσεις, συναισθήματα ατμόσφαιρες.

Το μέρος της προσκύνησης είναι η κυριότερη πηγή έμπνευσης στην παρούσα έκθεση και αυτό έχει προκύψει από τις αρχαίες κατακόμβες στην πόλη της Πάφου, όπου η ζωγράφος ζει και εργάζεται.

Ανεξάρτητα όμως από το αρχικό ερέθισμα που δίδει το έναυσμα στη Miriam να αρχίσει τη νέα της δημιουργία το έργο της στην ολότητά του, χαρακτηρίζεται από μια υπέροχη ηρεμία και γλυκύτητα. Τα χρώματά της μπαινοβγαίνουν με διακριτικότητα και «μυστικότητα» μέσα στις φόρμες ανεξάρτητα από την ένταση που έχουν. Η χρήση ξένων υλικών είτε αυτό είναι ένα κομμάτι ύφασμα ή κάποια χαρτιά κατορθώνουν να ενσωματώνονται κι αυτά άψογα και ν’ αποτελούν τη συνέχεια της σύνθεσης.

Όλ’ αυτά τα ανωτέρω μαζί με κάποιες ηθελημένες παραλήψεις και αφαιρέσεις που προκύπτουν στη διαδικασία της διεκπεραίωσης κάνουν το έργο της Miriam μοναδικό αέρινο και ονειρικό. Είναι γι’ αυτές τις ομιχλώδεις ατμόσφαιρες που έχει ξεχωρίσει και που δημιουργεί μέσω της προσωπικής τεχνοτροπίας που μόνο αυτή γνωρίζει να χρησιμοποιεί.

Καθώς εισέρχεται κάποιος στις κατακόμβες, έρχεται αμέσως αντιμέτωπος με μία βαριά μυρωδιά από καμένο λιβάνι και η ατμόσφαιρα είναι τόσο υγρή που σου κόβει την αναπνοή σου. Με το φως από τα αναμμένα κεριά αποκαλύπτονται οι τοίχοι οι οποίοι είναι σκεπασμένοι από εκκλησιαστικές εικόνες. Οι εικόνες αυτές έχουν αποσυντεθεί από την υγρασία και το χρώμα τους έχει αλλοιωθεί από τον καπνό. Υπάρχουν επίσης μερικά παλιά τραπέζια στα οποία απάνω τους βρίσκονται απλωμένα παλιά και ξεθωριασμένα υφάσματα από δαντέλα. Προσωπικά αντικείμενα-τάματα των προσκυνητών, είναι σκορπισμένα στα τραπέζια. Αυτά τα τάματα είναι συνήθως αντικείμενα τα οποία ήταν πολύ προσωπικά σε κάποιον, όπως ένα μενταγιόν ή ένα αρκουδάκι. Γράμματα στον Θεό και στους Αγίους βρίσκονται παντού. Κάθε τάμα αφηγείται μία ιστορία και αυτές ακριβώς οι ιστορίες εξιστορούνται πάνω στην επιφάνεια του καμβά της Miriam. Είναι οι ζωές των ανθρώπων που βρίσκονται πίσω από τα αντικείμενα αυτά, που ενδιαφέρουν τον καλλιτέχνη.

Οι πίνακες της Miriam είναι σκοτεινοί αντανακλώντας τα χρώματα των κατακομβών. Ξεθωριασμένες εκκλησιαστικές εικόνες και τάματα έχουν γίνει οι κεντρικές μορφές των έργων. Ο καλλιτέχνης έχει ξύσει την επιφάνεια των πινάκων, απαλείφοντας τα οποιαδήποτε θρησκευτικά στοιχεία απ’ αυτούς. Το επίκεντρο της προσκύνησης απουσιάζει. Θα μπορούσε τώρα να ήταν μια κάποιου είδους αρχαία ειδωλολατρική προσκύνηση. Η τελετουργία παραμένει η ίδια.

Ένα βαρύ σχέδιο που θυμίζει αρχαία χειρόγραφα επαναλαμβάνεται πάνω στους πίνακες. Αυτό το σχέδιο περιβάλλει και σκεπάζει τα προσωπικά αντικείμενα, δίνοντας τους μία νέα σημαντικότητα, μία νέα ιερή υπόσταση. Είτε είναι ένα μενταγιόν, είτε είναι ένα γράμμα στον Θεό ή ένα κόκκινο κουτί με σημείωμα μέσα, αυτά δεν είναι πλέον παλιά σκονισμένα αντικείμενα σε μία σπηλιά. Έχουν γίνει οι νέες εκκλησιαστικές εικόνες, έχουν γίνει το επίκεντρο της προσκύνησης μέσα στους πίνακες της Miriam. Σε αυτούς τους πίνακες, η θέση των αρχαίων θρησκευτικών προσώπων έχει αντικατασταθεί από τις ανθρώπινες ιστορίες. Η απουσία έχει συμπληρωθεί.

Την νέα έκθεση ζωγραφικής της Miriam θα εγκαινιάσει η Δήμαρχος Λευκωσίας κ. Ελένη Μαύρου την Τετάρτη 19 Μαΐου στις 20:00 και θα διαρκέσει εώς τις 5 Ιουνίου.

Ώρες Λειτουργίας
Καθημερινά: 10:30 - 13:00 & 17:00 - 20:00
Σάββατο: 10:30 - 14:00