Nicosia - Flowers to the Star

Έκθεση φωτογραφίας

Τόσο μακριά η μια από την άλλη, τόσο διαφορετικές κι όμως τόσο στενά συνδεδεμένες οι πόλεις: Βερολίνο και Λευκωσία. Η διαχωριστική γραμμή που διαιρούσε το Βερολίνο σχηματίστηκε το 1961 για να ξεπεραστεί εντελώς απροσδόκητα 28 χρόνια αργότερα , ενώ η γεμάτη ζωή της Λευκωσία διακόπηκε το 1963 και η διαχωριστική της γραμμή έγινε αδιαπέραστη το 1974. Έχει ανοίξει εν μέρει 29 χρόνια αργότερα με την ελπίδα να αναδύεται, πως κάποιο θαύμα μπορεί να συμβεί. Κι όμως τα δύο μέρη της τελευταίας διαιρεμένης πρωτεύουσας της Ευρώπης περιμένουν ακόμη να ενωθούν.

Είναι στην καρδιά αυτής της μαγευτικής πόλης, που ανθίζει από πολιτισμό και που όμως είναι παγιδευμένη στον ασφυχτικό κλοιό της ιστορίας, που το Γερμανικό Πολιτιστικό Κέντρο αφιερώνει την έκθεση φωτογραφίας NICOSIA – FLOWERS TO THE STAR.

Πρόκειται για μια διευρυμένη και διασκευασμένη εκδοχή της “Nikosia the wall”, μια έκθεση φωτογραφίας που οργάνωσε και επιμελήθηκε η Γεώργα Σολομώντος, Πολιτιστική Ακόλουθος της πρεσβείας της Κύπρου στο Βερολίνο.

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα τελέσει η δήμαρχος Λευκωσίας κυρία Ελένη Μαύρου, την Τετάρτη, 10 Νοεμβρίου 2010 στις 8 μ. μ στο Πολιτιστικό Κέντρο της Marfin Laiki Bank (Μπουμπουλίνας & Μακαρίου Γ΄ 39, 3Ος όροφος). Η κυρία Ερατώ Κοζάκου Μαρκουλλή, Υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων θα απευθύνει σύντομο χαιρετισμό εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας. Θα ακολουθήσει δεξίωση.

Ο φωτορεπόρτερ Marcos Gittis από τη Γερμανία, ο καλλιτέχνης φωτογράφος Arunas Baltenas από τη Λιθουανία και η ζωγράφος Κατερίνα Ατταλίδου από την Κύπρο σκιαγραφούν το πολυδιάστατο, μυστήριο πρόσωπο της Λευκωσίας μέσα από τα τείχη και στις δύο πλευρές της διαχωριστικής γραμμής, ο καθένας με το δικό του ξεχωριστό στυλ.

Ο Marcos Gittis γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Βερολίνο, έχοντας το σχολείο του να συνορεύει με το τείχος. Κατά τη διάρκεια ενός επαγγελματικού ταξιδιού του στην Κύπρο το 2000, ξύπνησαν μέσα του με έντονο τρόπο παλιές αναμνήσεις, όταν βρέθηκε να στέκεται μπροστά στο οδόφραγμα στο τέρμα της οδού Λήδρας. Από εκείνη την σημαντική στιγμή άρχισε την δική του έρευνα για τους λόγους της διχοτόμησης της Κύπρου, κάνοντας τη διαχωριστική γραμμή αναπόσπαστο στοιχείο της φωτογραφικής του δουλειάς. Ο Marcos Gittis αποθανατίζει με το φακό του πάνω απ όλα την καθημερινή ζωή εν όψει της πραγματικότητας της διαχωριστικής γραμμής. Κι όμως δεν περιγράφει μια δεδομένη κατάσταση αλλά μια διεργασία, αποκαλύπτοντας πολιτικές εξελίξεις και κοινωνικές αλλαγές. Η εγκατάλειψη και η άνοια κατέχουν σημαντική θέση στη δουλειά του.

Ο Marcos ξεκίνησε την επαγγελματική του ζωή ως τεχνικός κινηματογραφικού εργαστηρίου. Έζησε στην Κούβα από το 1985 μέχρι το 1990, όπου και άρχισε να δουλεύει ως φωτογράφος, έχοντας για δάσκαλο του τον Juan Jose Vidal Hernandez. Ταξίδεψε ως φωτορεπόρτερ τόσο εντός Γερμανίας όσο και στην Αγγλία, Γαλλία, Σουηδία, Ισπανία, Αμερική, Ελλάδα και Γεωργία. Τα τελευταία επτά χρόνια αφιέρωσε τον χρόνο του εξ ολοκλήρου στην Κύπρο. Είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Γραφείου Υπηρεσίας Τύπου (Βερολίνο/Λευκωσία) με έδρα την καρδιά της Λευκωσίας.

Για τον Aruna Baltenas η σχέση μεταξύ της ιστορίας , πολιτισμού και των κατοίκων μιας χώρας είναι καθοριστικής σημασίας. Με αυτό το σκεπτικό βρίσκει τη Λευκωσία μοναδική με ένα παρελθόν, στο οποίο σχεδόν όλοι οι ευρωπαϊκοί πολιτισμοί έχουν αφήσει τα ίχνη τους. « Η Λευκωσία είναι για μένα το σύμβολο της αδυναμίας του πολιτισμού ενώπιον της πολιτικής των ανθρώπων.» Χαρακτηρίζει το ύφος του, αυτό της ασπρόμαυρης φωτογραφίας με αρχιτεκτονικά μοτίβα, ως «κοινωνική φωτογραφία», και αυτό ισχύει και για τις εικόνες χωρίς ανθρώπους, διότι η καταστροφή αποτελεί «ανθρώπινη ενέργεια».

Ο Arunas Baltenas γεννήθηκε το 1956 στη Λιθουανία και είναι μέλος της Ένωσης Καλλιτεχνών Φωτογράφων της Λιθουανίας. Από το 1984 μέχρι το 1994 έλαβε μέρος σε πρόγραμμα για τη διατήρηση της λιθουανικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Συνεργάστηκε επίσης σε πολλά φωτογραφικά εκδοτικά προγράμματα όπως « Λιθουανική Λαϊκή Τέχνη», « Στιγμές της λιθουανικής Ιστορίας», « Η τέχνη των εκκλησιών της Λιθουανίας» και « Παλιά λιθουανικά γλυπτά». Το Εθνικό Μουσείο της Λιθουανίας και η Γαλλική Κρατική Βιβλιοθήκη στο Παρίσι αγόρασαν τις συλλογές των ασπρόμαυρων φωτογραφιών του από την παλιά πόλη του Vilnius.

Η Κατερίνα Ατταλίδου είναι μία Κύπρια ζωγράφος. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λευκωσία χωρίς να έχει την ευκαιρία να βιώσει ολόκληρη την πόλη της. Από το 2003, όταν έγινε και για την ίδια διαπερατή η διαχωριστική γραμμή, άρχισε την δική της έρευνα κατά μήκος της Πράσινης Γραμμής και στα δύο τμήματα της πόλης κι αυτό με την συνοδεία μολυβιών, νερομπογιών και μιας φωτογραφικής μηχανής. Το 2005 άρχισε καινούργια «εξερευνητικά ταξίδια», αυτή τη φορά με ένα κασετοφωνάκι για ν α μπορεί να μαγνητοφωνεί τις ιστορίες που θα της διηγούνταν οι άνθρωποι και από τις δύο πλευρές της διαχωριστικής γραμμής. Τα βράδια απομαγνητοφωνώντας τις συνεντεύξεις προσπαθούσε να δώσει μορφή στην αίσθηση που της προκάλεσαν οι περιηγήσεις της, ο πόνος των ανθρώπων και στις δύο πλευρές, ο πόθος τους για αλλαγή. Μέσω διάφορων τεχνικών όπως τη μονοτυπία, την εκτύπωση σε διαφάνεια και το κολάζ δημιούργησε ένα ψυχόγραμμα για την ανθρώπινη ζωή εν όψει της διαχωριστικής γραμμής.

Η Κατερίνα σπούδασε Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι και Ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών της Θεσσαλονίκης. Εκπροσώπησε την Κύπρο το 2003 στο Χειμερινό Φεστιβάλ του Σαράγιεβο και το 2005 στην Τριενάλε στο Νέο Δελχί. Έδειξε επίσης δουλειά της στη Φιλανδία (Women Cypriot Artists), στην Τουρκία (Artists & Artists in Constantinople), στην Αυστρία (Looking over the Wall), στη Γαλλία (Paris/Chypre) και προ πάντων στην Κύπρο (Art Aware, Leaps of Faith, Spacewalk, Rolling Frame, Αλλαγή Κλίματος). Στη δουλειά της χρησιμοποιεί το σχέδιο, τη ζωγραφική και το κολάζ.

Με τη δουλειά τους οι Marcos Gittis, Arunas Baltenas και Κατερίνα Ατταλίδου καταφέρνουν να απευθύνουν με άμεσο τρόπο μια έκκληση: Αυτή η πόλη χρειάζεται ενότητα.

Εγκαίνια Τετάρτη, 10 Νοεμβρίου 2010, 8 μ.μ. Θα ακολουθήσει δεξίωση.

Ώρες Λειτουργίας
10.00 - 13.00 & 17.00 - 19.00