Περσεφόνη του Γιάννη Ρίτσου

Ο «χωροΤόπος» παρουσιάζει σε παγκύπρια πρώτη την Τετάρτη 15/5/2019 στις 9:00 μ.μ. το ποιητικό έργο του Γιάννη Ρίτσου «Περσεφόνη» στο θέατρο Wherehaus 612.

Το ποιητικό αυτό έργο του Γιάννη Ρίτσου είναι βασισμένο στον μύθο της αρπαγής της κόρης της Δήμητρας ,θεάς της καρποφορίας και της γονιμότητας, υπεύθυνη για την καλή σοδειά και του Δία. Μία μέρα, η Περσεφόνη παρέα με τη θεά Αθηνά, την Άρτεμη και τις Ωκεανίδες νύμφες, μάζευαν λουλούδια στο Νύσιον πεδίον. Ανέμελη η Περσεφόνη, απομακρύνθηκε από τη συντροφιά της, αναζητώντας το πιο όμορφο λουλούδι. Τη στιγμή που έσκυψε να πιάσει έναν νάρκισσο, η γη χωρίστηκε στη μέση και από τα έγκατα εμφανίσθηκε ένα άρμα με τον Πλούτωνα αρπάζοντας την Περσεφόνη. Η θεά Δήμητρα από τη λύπη της, μάρανε την πλάση, οι σοδειές δεν καρποφορούσαν πια και τα λουλούδια δεν άνθιζαν, απαίτησε από τον Πλούτωνα να επιστραφεί η Περσεφόνη, αλλιώς δεν θα άφηνε τη γη να ξανανθίσει. Ο Δίας, παρακινημένος απ’ τις ικεσίες των ανθρώπων που πεινούσαν, διέταξε τον Πλούτωνα να ελευθερώσει την Περσεφόνη. Ο Πλούτωνας δεν ήθελε να χάσει την αγαπημένη του, κι έτσι κατέληξαν σε έναν διακανονισμό, η Περσεφόνη να είναι στη Γη 6 μήνες με την μητέρα της και 6 στον κάτω κόσμο μαζί του και μάλιστα για να το εξασφαλίσει αυτό, της έδωσε να φάει καρπό ροδιού για να ξαναγυρίσει, γιατί όποιος έτρωγε καρπό στον κάτω κόσμο έμενε εκεί.

Υπόθεση:
Ποιητικός μονόλογος από την συλλογή του ποιητή «Τέταρτη Διάσταση» . Ο ποιητής, έχοντας ως αφετηρία τον αρχαιοελληνικό μύθο, όπως συμβαίνει στα περισσότερα ποιήματα της συλλογής, γράφει ένα ποίημα για το υπαρξιακό δράμα της ζωής, το αιώνια επαναλαμβανόμενο μέσα στο χώρο και το χρόνο. Το έργο «Περσεφόνη» πραγματεύεται την εσωτερική μας πάλη ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, την θετικότητα και την απαισιοδοξία. Είναι ένας ύμνος στον έρωτα τόσο με την πνευματική όσο και με τη σαρκική του υπόσταση. Η εικόνα της αντίθεσης φωτός και σκοταδιού, επιστρέφει συνεχώς μέσα στο ποίημα είτε με κάποια περιγραφή είτε ως μεταφορά. Ο ποιητής δημιουργεί μια ατμόσφαιρα σκοτεινή, μυστικιστική αλλά και εντόνως ερωτική. Μας καλεί σε μια συμφιλίωση με τις πτυχές εκείνες του εαυτού που μένουν στο σκοτάδι.

Γιάννης Ρίτσος:
(1 Μαΐου 1909 - 11 Νοεμβρίου 1990) Ήταν ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες ποιητές. Η ποίηση του επηρεάστηκε τόσο από τα βιώματά του, όσο και από τις κοινωνικές αναταραχές της χώρας. Μέσα στα ποιήματά του έχει βιώματα που αντλήθηκαν από τον Εμφύλιο Πόλεμο, τις εξορίες που υπέστη και από κάθε κοινωνικό, μικρό ή μεγάλο, έναυσμα που του δόθηκε, άλλοτε γίνεται ερωτικός κι άλλοτε βαθιά υπαρξιακός. Στα πολύστιχα έργα της Τέταρτης διάστασης, στα οποία ανήκει και η «Περσεφόνη» ο ποιητής θα μιλήσει για τη μοναξιά, για την ερωτική στέρηση, για το γήρας ,και μέσα από το έργο του θα αναδείξει την αξία της απλής ζωής, όπου συντελείται το θαύμα. Συνειδησιακές συγκρούσεις, της κοινωνικής πράξης του ατόμου.

Σκηνοθετικό σημείωμα
Συναρπαστικό, ελεγειακό συνάμα και τρομακτικό. Όπως κάθε ταξίδι που μας αλλάζει μια για πάντα την προοπτική της ζωής. Τέτοια ήταν η αίσθηση που μας δόθηκε από τις πρώτες κιόλας στιγμές που ξεφυλλίσαμε τον μύθο της Περσεφόνης μέσα από τη διπλά αλληγορική ματιά του Γιάννη Ρίτσου.
Η διαδικασία της ερμηνείας του κειμένου στις αναγνώσεις και στις πρόβες με τους συντελεστές, καθώς και η πλήρης κατανόηση ήταν η μεγάλη πρόκληση. Σε δεύτερο στάδιο, καθορίστηκαν τα βασικά στοιχεία: η βύθιση στην ανάμνηση, η σχέση με τον χώρο και το «σκλάβωμα» μεταξύ δύο εκ διαμέτρου αντίθετων κόσμων. Συνθέσαμε το ψυχολογικό προφίλ που πρότασσε το ποίημα, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη το κοινωνικό υπόβαθρο του ίδιου του δημιουργού, υπό το φως της πολιτικής κατάστασης της εποχής που γράφτηκε. Το διαχρονικό αυτό έργο σήμερα μιλάει για την ανάγκη για εσωτερικό διάλογο, για αποστασιοποίηση από το δύσκολο πολιτικό και ομολογουμένως ρηχό κοινωνικό περιβάλλον, για την αναζήτηση του βαθύτερου εαυτού, και θέτει το αιώνιο ερώτημα αν αξίζει να πιστεύει κανείς και να αγωνίζεται. Μιλάει για τη συνεχή μάχη του ανθρώπου μεταξύ του φωτός και του σκοταδιού, για την πλάνη να βρίσκεται κανείς μέσα στο σκοτάδι και να νομίζει πως είναι στο φως.
Το έργο του Γ. Ρίτσου «Περσεφόνη» θα το χαρακτηρίζαμε ως ένα «μεταφυσικό δράμα», εάν θέλαμε να το εντάξουμε σε κάποια κατηγορία θεατρικού έργου, ίσως και λόγω της ιδιαιτερότητάς του ως προς το περιεχόμενο, και κυρίως τον ποιητικό και φιλοσοφικό του λόγο, που συνυπάρχει «σοφά» με τον ρεαλισμό και τον νατουραλισμό της αγάπης προς το ελληνικό τοπίο και ιδεώδες. Ο προβληματισμός ως προς τη φόρμα υπήρξε έντονος. Βέβαια, για την επιτυχία του στόχου απαραίτητο είναι το καλό υλικό και η συναντίληψη με τους συντελεστές.

Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Σάββας Μυλωνάς
Ερμηνεία: Σαλώμη Ιεροπούλου Μυλωνά
Μουσική σύνθεση: Γιώργος Καλογήρου
Βοηθός σκηνοθέτη: Χρίστος Τσιαήλης
Μακιγιάζ/Βοηθός παραγωγής: Ραφαέλα Ιεροπούλου

Χώρος: Wherehaus 612

Παραστάσεις:
15/5,17/5
22/5,26/5
29/5,31/5
2019

Πρεμιέρα: Τετάρτη 15/5/2019 στις 9:00 μ.μ.

Όλες οι παραστάσεις αρχίζουν στις 9:00 μ.μ.

Παραγωγή «χωροΤόπος»

Είσοδος: 15 ευρώ / 10 ευρώ
Πληροφορίες/Κρατήσεις: 22666610