Να κάτεχα πού μένει αητός - Ψαραντώνης

«Να κάτεχα πού μένει αητός, πού βασιλεύει τ’ άστρο…». Ο στίχος αυτός, από ριζίτικο της Κρήτης, περιγράφει με ακρίβεια τον κύριο τόνο που θα δώσουν στη συναυλία του Ψαραντώνη εκείνα τα τραγούδια που αναδεικνύουν το βασικότερο στοιχείο της ποιητικής του τέχνης. Τη στόχευση στις αρχέγονες δυνάµεις της φύσης οι οποίες αποτελούν πηγή και έµπνευση και συμβάλλουν στην κατανόηση της οµορφιάς του κόσµου: «Όμορφα στόλισεν ο Θιός τον κόσμο τον απάνω...».

Το κλειδί γι’ αυτή την προσέγγιση βρίσκεται για τον Ψαραντώνη στον «Παλμό της Φύσης» και στην περιδεή προσέγγισή του µέσα από την αποδοχή των ορίων της τέχνης του ανθρώπου µπροστά στο απροσµέτρητο ύψος και το σκοτεινό βάθος της φυσικής οµορφιάς. Πρόκειται για µιαν άλλου τύπου καλλιτεχνική ταπείνωση του δηµιουργού µπροστά στις δυνάµεις της φύσεως, εκείνης που σέβεται τους νόµους της, συνοµιλώντας έτσι µέσα από µιαν πρωτόφαντη οικείωση µε τους ήχους και τη βουή που εκλύουν τα ηµερωµένα αγρίµια, τα ποτάµια και οι αγέρηδες, οι «εγκρεµνοί» και τα σπήλαιά της...

Ψαραντώνης: λύρες, μπουλγαρί, τζουράς, φωνή
Νίκη Ξυλούρη: κρουστά, φωνή
Λάμπης Ξυλούρης: ούτι
Γιάννης Παξιμαδάκης: λαούτο

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
∆ευτέρα – Παρασκευή 9.30 –13.30
Τηλ. 22894531-2
Email: [email protected]

Μέρος του 22ου Πολιτιστικού Φεστιβάλ του Πανεπιστημίου Κύπρου