Διάθλαση της ιστορίας: θαύματα και τελετουργίες

Στα πλαίσια της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης Πάφος2017 και το πρότζεκτ Terra Mediterranea: In Action, το Δημοτικό Κέντρο Τεχνών Λευκωσίας, Συνεργασία: Ίδρυμα Πιερίδη [NiMAC] παρουσιάζει την διάλεξη της Σοφίας Μπέμπεζα "Διάθλαση της ιστορίας: θαύματα και τελετουργίες".

Ιδέες και εθνικά αφηγήματα αποτέλεσαν την επιτομή για τον σχηματισμό των εθνών-κρατών στη μοντέρνα ευρωπαϊκή ιστορία ενώ εδραίωσαν την κατασκευή διαφόρων ταυτοτήτων. Στο έργο της "Διάθλαση της ιστορίας: θαύματα και τελετουργίες", η Σοφία Μπέμπεζα επανεξετάζει την πρώιμη εθνικιστική κινηματογραφική παραγωγή στην Ελβετία και την Ελλάδα εστιάζοντας παράλληλα στο πώς ο κινηματογράφος χρησιμοποιήθηκε για να απεικονίσει τα τελετουργικά πολεμικών επιχειρήσεων, καθώς η παραγωγή ταινιών ντοκιμαντέρ αποτέλεσε ένα μέσο πατριωτικής προπαγάνδας.

Το έργο "Διάθλαση της ιστορίας: τα θαύματα και τα τελετουργικά" εστιάζει στο ιστορικό ντοκιμαντέρ του 1919 «Ο ελβετικός στρατός» (L’ Armée Suisse) σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Ρόζενταλ, που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του στρατιωτικού επιτελείου της Ελβετίας, και στην ημιτελή ταινία «Το ελληνικό θαύμα» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γαζιάδη (1921/1922), που ανατέθηκε από το ελληνικό Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Η έρευνα στο αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών στην Αθήνα στα πλαίσια του εγχειρήματος αποκαλύπτει έγγραφα που σχετίζονται με την παραγωγή της ταινίας «Το ελληνικό θαύμα» καθώς και ιστορικό υλικό σχετικά με την πολιτική κατάσταση στη Μικρά Ασία στις αρχές του 20ού αιώνα.

Η Σοφία Μπέμπεζα είναι καλλιτέχνιδα και θεωρητικός της τέχνης με έδρα τη Ζυρίχη. Το έργο της (κείμενα, περφόρμανς, νέα μέσα, καλλιτεχνική έρευνα) επικεντρώνεται στις εκφάνσεις του Πολιτικού στο πεδίο της τέχνης, στις ταυτότητες των φύλων, στην πολιτική των δημόσιων χώρων και στον καταμερισμό της εργασίας στα πλαίσια της παραγωγής τέχνης και γνώσης. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και συνέχισε στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Art in Context στο Πανεπιστήμιο Τεχνών του Βερολίνου (UdK) με υποτροφία του Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης. Πραγματοποίησε τις διδακτορικές της σπουδές στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης (2017) – η διατριβή της εξετάζει την αγωνιστική σύγκρουση (H. Arendt και C. Mouffe) και τη λογική της διένεξης (J. Rancière) σε σχέση με τις πρακτικές της σύγχρονης τέχνης μετά το 2000. Εργάστηκε ως λέκτορας στο Πανεπιστήμιο των Τεχνών της Ζυρίχης (2011-2017) και είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του εκθεσιακού χώρου Shedhalle στη Ζυρίχη. Εκθέσεις, επιμελητικά πρότζεκτ και δημοσιεύσεις: sofiabempeza.org/

* H διάλεξη θα γίνει στα Αγγλικά