Sublime / Internal / Subliminal

Τα τελευταία δέκα χρόνια, πολλοί Αυστραλοί καλλιτέχνες που εργάζονται με βίντεο έχουν αναπτύξει ένα ανανεωμένο ενδιαφέρον στη δημιουργική πρακτική τους για το υπέρτατο (sublime), την εσωτερικότητα, και το υποσυνείδητο. Ενώ η τεχνολογία των μέσων ενημέρωσης και επικοινωνίας έχει προσφέρει μια αλλαγή στον τρόπο που οι καλλιτέχνες δημιουργούν, αρχειοθετούν, εκθέτουν τα έργα τους – από τις προσιτές, υψηλότερης ποιότητας βιντεογραφικές μηχανές, και με τις εύκολα προσβάσιμες μεθόδους αποθήκευσης αρχείων και τη στιγμιαία διανομή τους μέσω κοινωνικών και ψηφιακών πλατφορμών – τα εργαλεία της κατασκευής εικόνων μπορεί να έχουν προχωρήσει, αλλά ακόμη η ποιητική και εννοιολογική έρευνα πίσω από την εν λόγω παραγωγή παρέμεινε σταθερή. Οι προβολές του ​Sublime/Internal/Subliminal συγκεντρώνουν μια επιλογή αναδυόμενων και καταξιωμένων καλλιτεχνών που αντανακλούν αυτή τη σταθερότητα.

Τα τελευταία πέντε χρόνια, οι παγκόσμιες εξελίξεις προκάλεσαν μια ενιαία κοινωνική αναστάτωση – από το Brexit και τον πόλεμο στη Συρία στις εκλογές των ΗΠΑ, την προσφυγική κρίση, και τις κλιματικές αλλαγές. Πολλοί καλλιτέχνες στοχάζονται αυτές τις διαταραχές με πιο εμφανή πολιτικό σχολιασμό. Παράλληλα, ταξίδεψαν στον εσωτερικό τους χώρο για να προβληματιστούν σχετικά με τις δικές τους ποιητικές αναζητήσεις και την υποσυνείδητη κατανόηση του κόσμου γύρω τους.

Ως εκ τούτου, τα έργα που επιλέχθηκαν εδραιώνουν μια τριμερή εννοιολογική λογική που αντιπροσωπεύει το υπέρτατο, τον εσωτερικό κόσμο, και το υποσυνείδητο (subliminal) σε ένα κεντρικό φιλοσοφικό χώρο. Κάθε μία από αυτές τις προοπτικές επιφέρει ένα μοναδικό αποτέλεσμα για το θεατή καταλήγοντας σε ένα σημείο ανησυχίας, κυριολεκτικής ή προτρεπόμενης. Θυμήθηκα μια πρόσφατη φωτογραφία του Quique Kierszenbaum από την εφημερίδα The Guardian, με τίτλο “Η χειρότερη Θέα στον κόσμο”, που απεικονίζει μια εσωτερική όψη του νέου ξενοδοχείου του Banksy, ‘The Walled Off Hotel’, η οποία παρουσιάζει μια θέα προς τα έξω του ξενοδοχείου που καθοδηγείται από ένα τηλεσκόπιο που κοιτάζει κατευθείαν σε γκράφιτι πάνω σε πλάκα τσιμέντου του τοίχου “που χωρίζει το Ισραήλ από τα παλαιστινιακά εδάφη” (Graham-Harrison, 2017). Η ομοιότητα σε αυτή την περίπτωση είναι ότι στην εικόνα του Kierszenbaum χρησιμοποιούνται τα αρχετυπικά στοιχεία των κλασικών γερμανικών ρομαντικών τοπίων, όπως αυτά του Friedrich, και τοποθετείται το σκηνικό σε μια θεμελιώδη αναπαράσταση της σύγκρουσης που διέπεται από το διαχωριστικό τείχος, συνδυάζοντας έτσι το υπέρτατο, την εσωτερική και υποσυνείδητη πλαισιοποίηση σε ένα είδος οπτικού θεματικού.

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες αντιλήψεις, σχετικά με αυτή την προσέγγιση, είναι το ότι η ιδέα της παγκόσμιας πολιτικής αντίστασης αναδύεται ως μια μη πολιτική μεθοδολογία για τους καλλιτέχνες.

Συμμετέχουν: Brie Trenerry, Kieran Boland, Darrin Verhagen (aka Shinjuku Thief) & Richard Grant, John A Douglas, Monique Skurrie; Liam Nguyen, Johnson Nguyen, Nora Ashqar, & Yue Shen, Shaun Wilson
Επιμελητής: Shaun Wilson

Σημειώστε ότι το πρόγραμμα θα είναι το ίδιο και τις δύο ημέρες.