Τρωάδες του Ευριπίδη

Στο στρατόπεδο των Αχαιών, στα παράλια της λεηλατημένης Τροίας, οι αιχμάλωτες Τρωαδίτισσες και η βασίλισσά τους, Εκάβη, θρηνούν για τα δεινά τους. Όσες έχουν απομείνει ζωντανές από την ξεκληρισμένη βασιλική οικογένεια θα δοθούν ως δώρο στους Αχαιούς, ενώ ο εγγονός της Εκάβης, ο μικρός Αστυάνακτας, γκρεμίζεται από τα τείχη, θύμα της σκληρότητας των κατακτητών. Οι φλόγες αφανίζουν την Τροία και οι γυναίκες, απελπισμένες, οδηγούνται στα πλοία που θα τις μεταφέρουν πέρα από το Αιγαίο, σκλάβες στα σπίτια των νικητών. Ο ανθρώπινος πόνος παίρνει οικουμενικές διαστάσεις. Ο θρήνος των γυναικών, μανάδων, συζύγων, αδελφών, ανθρώπινος και αποκαλυπτικός επισημαίνει για άλλη μια φορά τα «έργα» της ανθρώπινης φύσης. Μια ιστορία που (συνεχώς) επαναλαμβάνεται...

Σκηνοθεσία και ελεύθερη απόδοση κειμένου: Αντρέας Χριστοδουλίδης

Σκηνικά / Κουστούμια: Λάκης Γενεθλής

Μουσική και μουσική διδασκαλία: Ευαγόρας Καραγιώργης

Κίνηση: Γιώργος Δημόπουλος

Σχεδιασμός Φωτισμού: Αντρέας Χριστοδουλίδης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιώργος Δημόπουλος

Διανομή:

Εκάβη: Έρικα Μπεγέτη

Κασσάνδρα: Κρίστη Παπαδοπούλου

Ανδρομάχη: Έλενα Χατζηαυξέντη

Ελένη: Τίνα Λεωνορά

Μενέλαος: Σωτήρης Μεστάνας

Ταλθύβιος: Μανώλης Μιχαηλίδης

Αστυάναξ: Βασίλης Χαραλάμπους

Χορός: Έφη Χαραλάμπους, Στάλω Στυλιανού, Βασιλική Ανδρέου, Μαρία Πογιατζή, Μαρίλια Χαριδήμου, Ελένη Οροκληνιώτη, Ειρήνη Σαλάτα – Γεωργίου