Ο Βαφτιστικός

Από την Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου.

ΟΠΕΡΕΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗ, ΣΕ ΛΙΜΠΡΕΤΟ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΘΕΤΗ.
Αδιαμφισβήτητα “Ο Βαφτιστικός” έχει κάνει τις περισσότερες παραστάσεις από κάθε άλλη ελληνική οπερέτα και έχει κυριολεκτικά αφήσει εποχή. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό κωμειδύλλιο, με απολαυστικά στοιχεία φάρσας και με πηγαίο μελωδικό πλούτο, που συνάρπασε στην εποχή του και εξακολουθεί να γοητεύει ως τις μέρες μας. Αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό και συνάμα εξαιρετικό δείγμα της ελληνικής
λυρικής δημιουργίας.

Πρωτοανεβάστηκε το 1918 από το θίασο του Ιωάννη Παπαϊωάννου και από την Εθνική Λυρική Σκηνή το 1946, οπότε και έλαβε ενθουσιώδεις κριτικές και επαίνους. Χαρακτηριστικό απόσπασμα από αυτές είναι το ακόλουθο: “…To κρατικόν μουσικόν θέατρον απέτισε χθες βράδυ – με μεγάλη, ομολογουμένως καθυστέρησιν, τον προσήκοντα φόρον τιμής εις την ελληνικήν οπερέτα…”

Η πλοκή της τρίπρακτης αυτής οπερέτας βασίζεται σε μία γαλλική φάρσα των Ενεκέν, Βεμπέρ και ντε Γκoρς που εξελληνίστηκε. Η υπόθεση του έργου τοποθετείται χρονικά στην περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων (1912-1913) ή λίγο αργότερα (επιστράτευση 1918). O Αλέξανδρος Ευκλείδης, ο οποίος σκηνοθέτησε και σκηνογράφησε τις φετινές παραστάσεις του “Βαφτιστικού” στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης αναφέρει ορισμένα από τα στοιχεία και την όλη ατμόσφαιρα που συνθέτουν το έργο: “…γραμμένο στα 1918, σε μία περίοδο κρίσης του ελληνισμού, ορισμένα από τα αίτια της οποίας αποτυπώνονται στο έργο: Παραγοντισμός, αναξιοκρατία, απάτες και πατριδοκαπηλία είναι κάποια από τα μοτίβα του κωμικού αυτού έργου, που θάβονται συνήθως κάτω από τους νοσταλγικούς ήχους των τραγουδιών ή τις φανφάρες της εθνικής ανάτασης…”.

Οι παραστάσεις του “Βαφτιστικού” σε μορφή κονσέρτου θα αποτελέσουν την πρώτη εκτέλεσή του από τη Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου. Μερικές από τις άριες που έχουν αγαπηθεί ιδιαίτερα και έχουν μείνει ανεξίτηλες στις μνήμες του κόσμου είναι το εμβατήριο “Ψηλά στο μέτωπο” που τραγουδήθηκε πολύ και από τους στρατιώτες του ‘40, “Τον καιρό εκείνο τον παλιό”, “Η καρδιά μου πονεί για σας” κ.ά. Το πνεύμα αισιοδοξίας και εμψύχωσης, τα κωμικά και ρομαντικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη μουσική του “Βαφτιστικού” υπόσχονται να διασκεδάσουν και να “ταξιδέψουν” το κοινό.

ΣΥΝΟΨΗ “ΒΑΦΤΙΣΤΙΚΟΥ”
Η υπόθεση του έργου εξελίσσεται το 1912 στην περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων. Η χαριτωμένη Βιβίκα είναι παρεξηγημένη με το σύζυγό της, Ζαχαρούλη, εξαιτίας μιας ερωτικής του περιπέτειας. Κατά τη διάρκεια μιας γιορτής κάνει την εμφάνισή του ο Χαρμίδης, ο οποίος υποστηρίζει ότι είναι βαφτιστικός της Βιβίκας. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για κάποιον, ο οποίος συνέτασσε τα γράμματα του άξεστου και αναλφάβητου βαφτιστικού προς τη νονά του και είχε γοητευθεί από αυτήν, τώρα όμως είναι παντρεμένος με μια παλιά συμμαθήτρια της Βιβίκας, που και αυτή κάνει την εμφάνισή της στη φιέστα. Ταυτόχρονα καταφθάνει και ένας θείος της ηρωίδας, συνταγματάρχης, ο οποίος τη βρίσκει στην αγκαλιά του δήθεν βαφτιστικού.
Από εκεί αρχίζει να περιπλέκεται η κατάσταση, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος που προσπαθούν όλοι να ξεδιαλύνουν.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Σοπράνο: Κατερίνα Μηνά
Mέτζο-σοπράνο: Vivien Cooksley
Tενόρος: Νίκος Στεφάνου
Bαρύτονος: Μιχάλης Κατσούλης
Συμμετέχει η χορωδία “Άρης” Λεμεσού
Μαέστρος χορωδίας: Μαρίνος Μιτέλλας
Ενορχήστρωση: Samy Elgazzar
Διεύθυνση μουσικών συνόλων: Γιώργος Αραβίδης

ΘΕOΦΡΑΣΤΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡIΔΗΣ (1883-1950)
Ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1883. Σπούδασε μουσική στην Ελλάδα και κατόπιν στο Μόναχο και στην Ιταλία. Επέστρεψε στην Αθήνα το 1904. Ταλαντούχος και παραγωγικότατος καταφέρνει να δημιουργήσει ένα ιδιαίτερο, προσωπικό ύφος αφομοιώνοντας στοιχεία από την αυστριακή ή τη γαλλική οπερέτα, αλλά και από το δημοτικό τραγούδι, την καντάδα, την ιταλική όπερα, το ναπολιτάνικο τραγούδι, την τσιγγάνικη μουσική, λαϊκότερα είδη και ενίοτε την τζαζ.

Από το 1909 ως το θάνατό του το 1950, ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης έγραψε γύρω στις 80 οπερέτες, όπως το “Στοιχειωμένο Γεφύρι” (1912) και “Στα Παραπήγματα” (1914). “Ο Βαφτιστικός” είναι το πιο χαρακτηριστικό και πιο πολυπαιγμένο από όλα τα έργα του. Λέγεται ότι ολοκλήρωσε τη σύνθεσή του σε διάστημα 40 ημερών.

Συνέθεσε επίσης αρκετές όπερες όπως “Ο Υμέναιος” (1903), “Ο Πειρατής του Αιγαίου” (1907) και “Περουζέ” (1911). Ασχολήθηκε εκτεταμένα με μουσική για επιθεωρήσεις, αρχικά διασκευάζοντας ξένη μουσική για “Τα Παναθήναια” (1907-1913) “παντρεύοντας” τα μοτίβα των ήδη γνωστών ευρωπαϊκών επιθεωρήσεων από έργα του Φράντς Λεχάρ, Κάλμαν ή Ρίχαρντ Στράους στα κείμενα των εγχώριων επιθεωρήσεων. Το δημοτικοφανές πατριωτικό τραγούδι που ερμήνευσε η Σοφία Βέμπο το 1940 “Βάζει ο Ντούτσε τη Στολή του” (επίκαιροι στίχοι πάνω στο σκοπό του τραγουδιού του “Πλέκει η Βάσω το προικιό της”) είναι δική του σύνθεση. Έφυγε από τη ζωή πικραμένος και πάμφτωχος και κηδεύτηκε με δημοσία δαπάνη.

Ο Μανώλης Καλομοίρης στο περιοδικό “Νέα Εστία” (Ιανουάριος 1950) έγραφε μεταξύ άλλων επ’ ευκαιρία του θανάτου του Σακελλαρίδη: “Ένας ακόμη από τους πρωτεργάτες και θεμελιωτές της Ελληνικής μουσικής άνθισης έφυγε από ανάμεσά μας... Αχολογάει πάντα ολόθερμος και ζωντανός μέσα στις ψυχές και τις καρδιές μας και θα αντιλαλάει πάντα όπου Ελλάδα και Ελληνισμός... και θα μας ξεκουράζει από τον κάματο της σκληρής δουλειάς και τις πίκρες της καθημερινής ζωής”. Ο ιστορικός του θεάτρου Γιάννης Σιδέρης στο ίδιο περιοδικό έλεγε: “... Ως συνθέτης έκανε στην Οπερέτα ό,τι ο Ξενόπουλος στην πρόζα...”. Ο ίδιος ο Σακελλαρίδης σε συνέντευξή του στην εφημερίδα “Εμπρός” (9 Αυγούστου 1915), ανέφερε τα ακόλουθα: “Εγώ γράφω με αθηναϊκήν έμπνευσιν. Όταν ακούωμεν μίαν οπερέτα του Λέχαρ λέγομεν: Μυρίζει Βιέννην. Εάν μεθαύριον ειπούν και περί των έργων μου ότι μυρίζουν Αθήνα, επιτρέψατέ μου να το θεωρήσω ως εκπλήρωσιν του καλλιτεχνικού μου ονείρου”.

Ταμεία Προπώλησης Εισιτηρίων

Λευκωσία:
Kινηματοθέατρο Παλλάς
Τηλ.: 22410181

Λάρνακα:
Δημοτικό Θέατρο Λάρνακας
Τηλ.: 24665795

Λεμεσός:
Θέατρο Ριάλτο
Τηλ.: 77777745

Κηποθέατρο
Τηλ.: 25582268, 25344341

Πάφος:
Κέντρο Εξυπηρέτησης και Πληροφόρησης Δημοτών
Τηλ.: 80008181

Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Κύπρια 2011