Βίκυ Περικλέους - Πουθενά και Αλλού

Η Omikron Gallery παρουσιάζει με ιδιαίτερη χαρά την ατομική έκθεση της Βίκυς Περικλέους Πουθενά και Αλλού. Η έκθεση έχει διάρκεια από τις 28 Απριλίου μέχρι τις 24 Μαϊου 2012.

Ο τίτλος της έκθεσης Πουθενά και Αλλού είναι μια παράφραση της ταινίας των Jean-Luc Godard και Anna-Marie Miéville Εδώ και Εκεί (Here and Elsewhere 1976), επιδιώκοντας να δημιουργήσει μια γέφυρα μεταξύ αυτών των χωρικών εννοιών καθώς και των χρονικών διατάξεων, στις οποίες η έκθεση εστιάζει. Η καλλιτέχνης επεξεργάζεται υλικό από φωτογραφικά της αρχεία από ολόκληρη την Κύπρο, κολάζ, σχέδιο, επιζωγραφισμένες επιφάνειες και ήχο για να ανακατασκευάσει χώρους που παρουσιάζονται οικείοι και την ίδια ώρα απόμακροι. Τόσο στη σειρά Χρονικά (2012) όσο και στα μεγάλου μεγέθους κολάζ τα έργα προκύπτουν από τη χρήση διαφορετικών χρονικοτήτων και τοπογραφιών, δημιουργώντας νέα περιβάλλοντα που ενώ προτείνουν μια συνεκτική πραγματικότητα κινούνται παράλληλα σε ακαθόριστα χρονικά πλαίσια και αγγίζουν το φαντασιακό.

Στην εγκατάσταση Αστέρω (2012) αναδομείται η ιστορία του χώρου όπου στεγαζόταν ο κινηματογράφος “ΧΡΥΣΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ” στο χωριό Κοντεμένος και πλέον χρησιμοποιείται ως αποθήκη πυρομαχικών των Τουρκικών στρατευμάτων. Στο έργο μια σειρά από ταυτόχρονες αφηγήσεις μίας βίαιης ιστορίας πάθους που συγκλόνισε την κοινότητα του χωριού και σημάδεψε το χώρο του Σινεμά, διασταυρώνονται σ’ ένα νέο χώρο, δημιουργώντας νέα επίπεδα χωροχρονικών αντιλήψεων.
Στο έργο Κάθε Ξημέρωμα (2012) το Αεροδρόμιο Λευκωσίας προσεγγίζεται ως σημείο αποτυχίας και ατέρμονης προσμονής. Πλάνα του αεροδρομίου Λευκωσίας, κινηματογραφημένο από τις βραδινές μέχρι της πρωινές ώρες, βρίσκονται σε μια διαρκή επανάληψη, χωρίς ωστόσο το χάραμα ποτέ να ολοκληρώνεται. Η ατμοσφαιρική αίσθηση του χώρου την ώρα του ηλιοβασιλέματος ανακαλεί ρομαντικές απεικονίσεις του νησιού όπως προβάλλεται στους τουριστικούς οδηγούς και δημιουργεί την προσμονή ολοκλήρωσής του, υποδεικνύοντας, έτσι σε μια επικείμενη επιστροφή στη για χρόνια γνωστή εικόνα του Αεροδρομίου. Ταυτόχρονα, αναδεικνύει τις αρχιτεκτονικές γραμμές του εμβληματικού αυτού κτηρίου του μοντερνισμού του οποίου η λειτουργία του μέχρι το 1974, επικύρωνε την μεταποικιοκρατική εποχή και την συγκρότηση του νέου κράτους. Το κτήριο ανακατασκευάζεται σε μακέτα και επιστρώνεται με υλικά και τεχνικές δημοφιλή στα λαϊκά στρώματα του ‘60 και ‘70, ακυρώνοντας την μοντερνιστική αισθητική του κτηρίου και αντανακλώντας σε κώδικες προσδιορισμού ταυτότητας ενώ επιστρατεύει τους ίδιους τους μηχανισμούς του. Η εγκατάσταση ολοκληρώνεται με τον ήχο του περιβάλλοντα χώρου του Αεροδρομίου.

Με μια πιο κοντινή ματιά, ο θεατής έρχεται αντιμέτωπος με πολλαπλές επιφάνειες όπως αυτές διασταυρώνονται μέσα από τις έννοιες του χώρου και της μνήμης, αντανακλώντας στις ιδέες της μετατόπισης και του κατακερματισμού.

Τα έργα βρίσκονται σε συνεχές ‘simulacrum’, μια κατάσταση συνεχής αναπαραγωγής όπως βλέπουμε και στα έργα Η ‘Ογδοη Μέρα (2012) και Αντί-Πρότασης (2012). Η σιδερένια κατασκευή όπως παρουσιάζεται τόσο στο κολάζ όσο και στη μακέτα έχει απομακρυνθεί από το αρχικό της περιβάλλον και είτε έχει απομονωθεί όπως στην περίπτωση του έργου Αντί-Πρόταση είτε έχει ενσωματωθεί μέσα σ’ένα νέο περιβάλλον. Και στα δύο έργα το γνήσιο αντίγραφο του πρωτοτύπου δεν είναι αξιόπιστο καθώς ούτε και η ταυτότητα που και τα δύο υιοθετούν. Η πράξη του αρχιτεκτονικού επανα-σχεδιασμού, που προηγήθηκε της μακέτας στο έργο Αντί-Πρότασης, υποδεικνύει μια αντιστροφή της λογικής διαδοχής (αφού η κατασκευή ήταν ήδη φτιαγμένη) ή ακόμη και της αέναης επανάληψής της.

Τα έργα βρίσκονται σε μια κατάσταση «εν δυνάμει», όπου η αποσυναρμολόγηση τους και η ανακατασκευή τους υποδεικνύουν τη δυνατότητα πολλαπλών κέντρων ή και απώλειας τους, αλλά και πολλαπλών αφηγήσεων όπως αυτές κάθε φορά δύναται να προκύψουν.

Η Βίκυ Περικλέους (γ. 1976) ζει κι εργάζεται στη Λευκωσία. ∆ιδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Frederick, Λευκωσία, στο Τμήμα Εφαρμοσμένων Τεχνών. Σπούδασε Καλές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο του Manchester Metropolitan, Αγγλία και έκανε μεταπτυχιακό στη Σκηνογραφία/Εικαστική Γλώσσα του Performance στο Wimbledon School of Art, Λονδίνο. Η δουλειά της κινείται ανάμεσα σε διαφορετικούς τομείς και χαρακτηρίζεται από ποικίλα μέσα. Περιλαμβάνει εγκαταστάσεις, δράσεις και περφόρμανς. Έχει συμμετάσχει σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Κύπρο και το εξωτερικό, όπως το Uncovered: Nicosia International Airport, 2010-2013 σε επιμέλεια Παυλίνας Παρασκευαϊδου και Basak Senova, Μονόδρομος, 3η Μπιενάλε Αθήνας σε επιμέλεια Nicolas Bourriaud, Ξένιας Καλπακτσόγλου και Poka-Yio, Κύπρος 2010, Η τέχνη σε παρόντα χρόνο σε επιμέλεια Άντρης Μιχαήλ και Γιάννη Τουμαζή στο Παρίσι, Little Land Fish, Έκθεση υπό την αιγίδα Κωνσταντινούπολης, Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 2010, σε επιμέλεια ∆ρ. Αντώνη ∆ανού και ∆ρ. Zeynep Yasa Yaman, Antrepo 5, Sanat Limani, Κωνσταντινούπολη, Τουρκία και UTOPIA: Nέα αποκτήματα της συλλογής Νίκου Χρ. Παττίχη και της εφημερίδας «Ο Φιλελεύθερος» σε επιμέλεια επιμέλεια Έλενας Παρπα και Μαρίας Στάθη, Κέντρο Ευαγόρα Λανίτη, Λεμεσός, 2012. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά της ως επισκέπτης-καλλιτέχνης σε σεμινάρια, συνέδρια και ομιλίες. Η Βίκυ Περικλέους εκπροσωπείται από την Omikron Gallery, Λευκωσία.

Εγκαίνια: 27 Απριλίου 2012, 20:00

Ώρες Λειτουργίας
Δευτέρα - Παρασκευή: 10:00-13:00 & 16:00-20:00
Σάββατο: 10:00-14:00