Οικιακά Τοπία - Miriam McConnon

Επιστρέφει ξανά στην βάση της η Μίριαμ με την εξαίρετη ζωγραφική δουλειά που δημιουργεί. Όπως και να δει κάποιος την τέχνη η μπογιά και τα πινέλα και το πιο απλό καθημερινό αντικείμενο ή θέμα παίρνει στα χέρια της δημιουργούν μια άλλη εικαστική διάσταση και οδηγεί τον θεατή σε νέα μονοπάτια που ποτέ δεν είχε υποψιαστεί, γιατί απλά η ιστορία βγαίνει από αντικείμενα που ζούμε και χρησιμοποιούμε καθημερινά, γι’ αυτό και αδυνατούμε να τους δώσουμε σημασία.

Την βάση της θεωρεί την Λευκωσία για την πρώτη παρουσίαση νέας δουλειάς γι’ αυτό και από το 2008 ανελλιπώς και με συνέπεια εκθέτει κάθε νέο κύκλο.

Πότε αναγνωρίζουμε την ύπαρξη ενός αντικειμένου; Πότε γίνεται μέρος της ζωής μας; Όταν το χρησιμοποιούμε κάθε μέρα, όταν το σπάζουμε, το επιδιορθώνουμε, το κρατάμε, το πλένουμε; Τότε γίνεται δικό μας ή τουλάχιστον γίνεται ένα αντικείμενο με το οποίο μπορούμε να συνδεθούμε με αυτό; Και τι σημασία έχουν τα αντικείμενα που χρησιμοποιούμε κάθε μέρα, που πλένουμε, που φοράμε, που ανοίγουμε, που κλείνουμε, που κρατάμε επανειλημμένα; Πως συνδέονται με τις δικές μας ατομικές ιστορίες? Μήπως αυτά τα αντικείμενα γίνονται μέρος του ρυθμού της ζωής μας; Μήπως αποκαλύπτουν ένα στοιχείο μιας προσωπικής ιστορίας της ίδιας της ζωή μας;

Τα πιο πρόσφατα έργα της Μίριαμ, θέτουν ερωτήματα σχετικά με την επιρροή που τα οικιακά αντικείμενα ασκούν πάνω στην αίσθηση του ποιοί είμαστε και πως ζούμε.

Στα προηγούμενα της έργα, η Μίριαμ χρησιμοποίησε αντικείμενα για να περιγράψει ανθρώπους και τη ζωή τους. Με λεπτότητα και ευαισθησία στην λεπτομέρεια, μας επέτρεπε να κατανοήσουμε το άτομο που περιέγραφαν τα αντικείμενα, είτε ήταν ο ράφτης, είτε ο κηπουρός, η μοδίστρα ή μια μικρή μπαλαρίνα. Η νέα της δουλεία δεν περιγράφει ένα συγκεκριμένο άτομο, αλλά μιλάει στο κάθε άτομο προσωπικά μεταφέροντας τον σε ένα ταξίδι περισυλλογής που σχετίζεται με τον δικό του καθημερινό ρυθμό ζωής.

Το φλιτζάνι είναι το πιο εμφανές αντικείμενο στα νέα έργα της Μίριαμ. Ένα μικρό δοχείο το οποίο κρατάμε, πλένουμε και αγγίζουμε με το στόμα μας, πολλές φορές κατά την διάρκεια της ημέρας. Στα καινούρια της έργα, βλέπουμε πολλαπλά φλιτζάνια να απλώνονται κατά μήκος του καμβά, δημιουργώντας κατασκευές. Η Μίριαμ χρησιμοποιεί τα φλιτζάνια για να δημιουργήσει τοπία που να μοιάζουν με τείχη ή διχοτομήσεις. Αυτά τα τείχη μπορεί να σου παρέχουν ασφάλεια, αλλά παράλληλα μπορεί και να αποκλείουν ανθρώπους. Το διακοσμητικό σχέδιο των φλιτζανιών επαναλαμβάνεται κατά μήκος του καμβά αντηχώντας την επανάληψη των οικιακών εργασιών και της οικιακής ρουτίνας. Μήπως αυτή η ένταση της επανάληψης μας κάνει να νιώθουμε ασφαλείς, μήπως μας πνίγει, μήπως συντηρεί αναμνήσεις και στιγμές; ΄Ισως τελικά να τα κάνει όλα αυτά.

Το sinking series παρουσιάζει κουζινικά αντικείμενα μέσα σε νεροχύτες. Είναι μια καθημερινή σκηνή από τη ζωή όλων μας. Σε αυτούς τους πίνακες, τα αντικείμενα είναι βαθιά μέσα στον νεροχύτη, προκαλώντας μια αίσθηση εγκλεισμού και περιορισμού.

Το house coat series παρουσιάζει την εικόνα της γυναικείας οικιακής ενδυμασίας-φόρεμα, που συνήθως φοριέται για να προστατεύει τα υπόλοιπα ρούχα κατά την διάρκεια των οικιακών εργασιών. Η ενδυμασία αυτή ανήκει στο σπίτι. Τα φορέματα λαμβάνουν αμέσως ένα θηλυκό χαρακτήρα. Το διακοσμητικό σχέδιο απλώνεται κατά μήκος των φορεμάτων, αλλά σε κάποια σημεία απουσιάζει. Υπάρχει μια αίσθηση αλλαγής και μετάβασης.
Στην σειρά κοστουμιών, μόνο ένα μανίκι φαίνεται με κουμπιά που σχηματίζουν μια τέλεια γραμμή. Η Μίριαμ απεικονίζει τα κοστούμια σε σειρά, και σε κίνηση. Αναφέρεται στο αδιάκοπο βάδισμα των κοστουμιών μέσα και έξω απ' τα γραφεία, καθημερινά και για μια ολόκληρη ζωή.

Η Μίριαμ αναγκάζεται να ζωγραφίζει αυτά τα οικιακά αντικείμενα και να επαναλαμβάνει το διακοσμητικό σχέδιο τους. Αυτά είναι τα δικά της οικιακά τοπία. Δια μέσου των έργων της, θέτει ερωτήματα σχετικά με την ένταση του οικιακού ρυθμού της ζωής μας και καλεί τον θεατή να τα απαντήσει ή τουλάχιστον τον κάνει να συλλογίζεται.

Την νέα δουλειά της Μίριαμ “Οικιακά Τοπία” θα εγκαινιάσει η κα Ρίτα Σεβέρη από το Ίδρυμα Cvar (Centre of Visual Arts & Research), την Παρασκευή 27 Μαΐου στις 20:00

Ώρες Επισκέψεων
Καθημερινά: 10:30 - 13:00 & 17:00 - 20:00